Hakuna Matata… means no worries… for the rest of your days... Mijn interesse is onmiddellijk getrokken! Ik houd namelijk niet zo (of beter zó niet) van gedoe. Gedoe is ingewikkeld. Van deze hakuna-matata-achtige uitspraken word ik dan ook oprecht blij: ‘Maak je geen zorgen én leef’. Nou, kom maar op met dat zorgeloze leven! Wanneer kan ik beginnen? Wat moet ik ervoor doen?
1) Relativeren én 2) de humor inzien. Goh grappig. Dat klinkt eenvoudig. Maar zeg eens eerlijk. Wanneer heb jij voor het laatst onbedaarlijk gelachen? Laat staan om je eigen stommiteiten? Niets verfrissender en verkwikkender dan zelfspot én je eigen schaterlach! Begin vandaag nog!
Relativeren op het juiste moment
Relativeren lukt me over het algemeen goed! Een verbeterpuntje wèl is relativeren op de juiste momenten. Mijn gevoel voor humor laat me meestal als eerste in de steek op dagen dat ‘alles’ misgaat. Herken jij dat? Wanneer ik haast heb om de deur uit te gaan voor een gezellig dagje Amsterdam en mijn telefoon is zoek… Grrr! Dan heb ik toch veel moeite om de lollige kant ervan in te zien. Hoe kan ik dan denken: ‘Dat wordt een héérlijk rustig dagje zonder telefoon!’ Relativeren dus. En het in perspectief zien: ‘Hoe mooi, dat ik op deze zonnige dag gezellig met mijn vriendinnen op pad kan gaan.’ Zoals iemand ooit zei: Ik maakte me druk dat ik geen schoenen had, totdat ik iemand ontmoette die geen voeten had… Alles is relatief.
Inzien wat écht belangrijk is
Maak eens het onderscheid tussen: écht belangrijk en minder belangrijk. Dan kom je erachter, dat veel dingen in het leven helemaal niet zo belangrijk zijn. De basis: Je gezondheid, de mensen die je dierbaar zijn, een dak boven je hoofd en brood op de plank. Kun je je kleine uitdagingen van de dag ook zo indelen? Dan heb je minder om je druk over te maken. Probeer de humor in te zien van dagelijkse ‘situaties’ (we don’t have problems, only situations). Shit, balen zo’n klodder tandpasta op m’n shirt. Nou ja, gelukkig hangt er meer bij mij in de kast. Lukt dat? Lucky me! Minder stress. Productiever. Gelukkiger.
Neem jezelf en je leven niet zo serieus!
Weet je, als kind lachten wij 300 tot 400 keer per dag. Zeg maar gerust... schaterlachen. Als volwassene toveren we nog 10 tot 15 keer een lach op ons gezicht. Schokkend toch? Waar is de lach gebleven? Wie of wat heeft onze lach de das om gedaan? We worden serieuzer naarmate we ouder worden. We tonen sociaal wenselijk gedrag. Passen ons moeiteloos aan. En weten precies wanneer we welk gedrag moeten laten zien. We krijgen een laagje. Een laagje ‘zoals het heurt’ noem ik dat. Prima hoor. Maar zeg nou zelf… Van 400 naar 15 keer
lachen op een dag. Help?!
Laten we het vooral lachen niet verleren!
Weet je nog, die heerlijke slappe lach? Niet meer kunnen bijkomen van het lachen. Soms op vreselijk onhandige momenten. Tranen die over je wangen biggelen. Die gierende aanstekelijke lach. Mijn mondhoeken krullen nu al op. Laten we het leven niet zo serieus nemen én al helemaal onszelf niet. Laten we lachen! Met elkaar, om elkaar en om onszelf. Lachen werkt aanstekelijk. Het is besmettelijk. Laten we het lachvirus verspreiden en onze speelsheid weer de ruimte geven. Het geluid van je eigen schaterlach zal je misschien eerst even verbazen. Daarna overheerst het ontspannen en zorgeloze gevoel. Hakuna Matata hahaha!
Laat je me lachen? Als ik het leven toch weer wat te serieus wil nemen? Lach je met me mee? Wanneer ik de humor probeer in te zien van tandpasta vlekken en zoekgeraakte spullen? Dan lacht de wereld met ons mee :)